W systemie dLibra wyróżniamy dwa typy języków - języki interfejsu użytkownika oraz języki metadanych.
Języki interfejsu użytkownika to języki w których może być prezentowana strona internetowa biblioteki cyfrowej. Elementy strony internetowej, które objęte są tym językiem i które powinny być w nim dostępne to m.in. etykiety, nazwy przycisków, informacje o kolekcjach i atrybutach (nazwa i opis). Są to ogólne informacje związane z prezentacją strony internetowej biblioteki cyfrowej. W ramach języków interfejsu użytkownika w których jest dostępna strona internetowa biblioteki cyfrowej administrator definiuje tzw. język domyślny interfejsu. Strony internetowe są prezentowane w tym języku wtedy gdy użytkownik w swoich preferowanych językach (informacje te ustawiane są we właściwościach przeglądarki internetowej) nie ma żadnego języka z listy języków w których dostępna jest strona biblioteki cyfrowej. Istotną informacją jest fakt, iż elementy biblioteki cyfrowej, które opisywane są w językach interfejsu zmieniane/dodawane są sporadycznie (np. nazwa kolekcji, nazwa atrybutu). Dzięki temu możliwe jest jednorazowe przetłumaczenie interfejsu na kilka języków i przedłożenie ich do dyspozycji użytkowników stron internetowych.
Języki metadanych to języki w których mogą być wprowadzane metadane obiektów cyfrowych umieszczanych w systemie. Są to m.in. metadane wydań, publikacji planowanych, grupowych oraz katalogów. W ramach języków metadanych użytkownika administrator wybiera domyślny język metadanych. Metadane w tym języku prezentowane są użytkownikowi stron internetowych wtedy gdy nie ma on w swoich preferowanych językach (informacje te ustawiane są we właściwościach przeglądarki internetowej) żadnego języka z listy wykorzystywanych języków metadanych. Warto zauważyć, że języki metadanych dotyczą elementów, które z reguły codziennie wprowadzane są do biblioteki cyfrowej. Z tego względu zestaw języków metadanych musi być ograniczony do takich języków w których redaktorzy mogą wprowadzać informacje (metadane).
Podsumowując, języki interfejsu użytkownika służą do wielojęzycznego opisu elementów, które zmieniają się rzadko, przez co możliwe jest jednorazowe przetłumaczenie poszczególnych tekstów do wielu języków bez względu na to czy redaktorzy nimi władają. Z drugiej strony mamy języki metadanych, które służą do wielojęzycznego opisu obiektów wprowadzanych do systemu przez redaktorów. Tłumaczenia muszą odbywać się na bieżąco i wykonywane są najczęściej przez redaktorów dlatego liczba języków metadanych musi być ograniczona do tych, którymi władają redaktorzy. Z tych względów w bibliotekach cyfrowych istnieje z reguły dużo więcej języków interfejsu niż języków metadanych. Wynika to z tego, że interfejs tłumaczony jest raz (później ewentualnie rzadko uaktualniany), natomiast metadane muszą być wprowadzane na bieżąco i są ograniczone do języków, którymi władają redaktorzy.
Na stronie internetowej użytkownicy mogą wybrać język, w którym ma być wyświetlany interfejs oraz metadane.
Jeśli chodzi o języki interfejsu użytkownika, to dostępne są następujące tłumaczenia:
- Polski, angielski - tworzony wewnętrznie w Poznańskim Centrum Superkomputerowo-Sieciowym.
- Francuski, niemiecki oraz czeski tłumaczony jest we współpracy z instytucjami wykorzystującymi system dLibra (dotyczy wybranych wersji systemu)
Wszystkie te tłumaczenia dostępne są w ramach stron społeczności użytkowników systemu dLibra. Warto podkreślić, że aby skorzystać z tych tłumaczeń wystarczy jedynie przetłumaczyć nazwy i opisy zdefiniowanych w bibliotece cyfrowej hierarchii kolekcji oraz atrybutów tworzących schemat metadanych.