On this page, selected aspects of the use of the dLibra system for creating institutional repositories are discussed. The information is complementary with respect to the rest of the documentation of the system and, on its own, does not constitute an exhaustive presentation. In the appropriate places on this page, links to selected fragments of the documentation are provided. The page has the structure of questions and answers. We encourage our readers to submit new questions in the comments to this page or in the question and answer service of the Digital Library Federation.
Question List
| Table of Contents | ||
|---|---|---|
|
What is the difference between digital libraries and institutional repositories?
In their basic scopes, both digital libraries and institutional repositories have the same aim: providing access to digital objects – usually broken down into collections – and offering additional tools, such as searching, browsing, or indexes. Therefore, those phrases are often used interchangeably, especially in the technical context. The difference usually lies in the type of the offered resources. The term “digital library” is customarily applied to services which provide access to library collections in the digital form (both digitized collections and collections which have been ‘born digital’). The term “institutional repository” describes services which provide access to the effects of the work (usually scientific and contemporary) of the people employed in the given institution. The materials do not have to be officially published – they can also be presentations or reports (for example, technical reports) created in the institution. There are various approaches to the interrelationships of the two systems. Depending on the context, the terms are sometimes used interchangeably. Sometimes, the term ‘digital library’ is said to have a wider meaning while the term ‘repository’ is viewed as a subset (for example, a collection) of what can be stored in a digital library. On the other hand, some people believe that a ‘repository’ is the more general term because a repository may contain works which have not been reviewed or officially published but are only made available online. There are other synonymous terms, such as ‘digital museum’ or ‘digital archive’, which refer to variants of the systems described above, different with respect to the offered resources or the way in which those resources are described (the metadata schema) or presented (the user interface, added services).
Apart from the potential differences with respect to the nature of the collected and offered resources, the way in which the resources are collected is often quoted as a distinguishing characteristic of digital repositories. In the case of typical digital libraries, a library user collects the materials and enters them to the system. In the case of institutional repositories, it is often assumed that materials are collected largely by means of the self-archiving method, that is, a process in which authors send their works, for example, through a special online form, to the repository system. Next, the administrators/moderators of the repository verify the material and decide whether it should be made availble or returned to the author for the necessary corrections to be made. Whatever the principles of operation, some changes (for example, completing an object descriptions or assigning objects to appropriate collections) can be introduced by repository administrators, and some can be made automatically (for example, conversion of files saved in editable formats, such as DOC, to archiving/distribution formats, such as PDF/A). In such a case, the institutional user authentication system is often integrated with the institutional repository authorization and authentication system.
Also see
- the “Digital libraries and institutional repositories – what is the difference?” question in the “Questions and answers” service of the Digital Library Federation.
Celem niniejszej strony jest przedstawienie wybranych aspektów wykorzystania systemu dLibra do tworzenia repozytoriów instytucjonalnych. Strona ta ma charakter uzupełniający w stosunku do reszty dokumentacji systemu i samodzielnie nie stanowi wyczerpującego opracowania. W zamian w stosownych miejscach niniejszej strony zawarto odnośniki do wybranych fragmentów dokumentacji. Strona skonstruowana jest w formie pytań i odpowiedzi - zachęcamy do zgłaszania kolejnych pytań w komentarzach do tej strony lub w serwisie pytań i odpowiedzi Federacji Bibliotek Cyfrowych.
Spis pytań
| Table of Contents | ||
|---|---|---|
|
Czym różnią się od siebie biblioteki cyfrowe i repozytoria instytucjonalne?
W podstawowym zakresie zarówno biblioteki cyfrowe, jak i repozytoria instytucjonalne służą temu samemu celowi: udostępnianiu obiektów cyfrowych wraz z metadanymi, zazwyczaj z podziałem na kolekcje i dodatkowymi narzędziami takimi jak wyszukiwanie, przeglądanie, indeksy itd. Stąd też terminy te często używane są wymiennie, zwłaszcza w kontekście technicznym. Rozróżnienie następuje zazwyczaj na poziomie rodzaju udostępnionych zbiorów. Termin "biblioteka cyfrowa" zwyczajowo stosuje się w kontekście serwisów udostępniających zbiory biblioteczne w postaci cyfrowej (zarówno zbiory będące efektem digitalizacji, jak i zbiory natywnie cyfrowe / born-digital). Z kolei termin "repozytorium instytucjonalne" opisuje serwisy, w których udostępniane są efekty pracy (najczęściej naukowej) osób zatrudnionych w danej instytucji, najczęściej powstające współcześnie. Nie muszą to być materiały oficjalnie wydane - mogą to być np. również prezentacje czy powstające wewnątrz instytucji raporty (np. techniczne). Istnieją różne podejścia do określenia wzajemnej relacji tych systemów - w zależności od kontekstu czasem terminy te używane są wymiennie, czasem mówi się że biblioteka cyfrowa jest terminem szerszym, a repozytorium jest tylko pewnym podzbiorem tego co może pojawić się w bibliotece cyfrowej (np. kolekcją), a czasem podaje się że repozytorium jest czymś ogólniejszym, niż biblioteka cyfrowa gdyż np. obejmuje prace nieobjęte recenzją, niewydane w sposób formalny, a jedynie udostępnione on-line. Do tego można jeszcze dodać terminy takie jak "muzeum cyfrowe" czy "archiwum cyfrowe", które znów są pewnym wariantem opisanych wcześniej systemów różniącym się charakterem udostępnianych zbiorów, sposobem ich opisu (schemat metadanych) czy prezentacji (interfejs użytkownika, usługi dodane).
Poza potencjalnymi różnicami w zakresie charakteru gromadzonych i udostępnianych zbiorów, często podawanym wyróżnikiem repozytoriów cyfrowych jest sposób gromadzenia tych zbiorów. O ile w przypadku typowych bibliotek cyfrowych gromadzenie materiałów i wprowadzanie ich do systemu jest zadaniem pracowników biblioteki, o tyle w przypadku repozytoriów instytucjonalnych często przyjmuje się, że materiały w dużej mierze gromadzone są metodą samoarchiwizacji / self-archivingu, czyli procesu w którym autor pracy przesyła ją np. przez specjalny formularz WWW do systemu repozytorium. Następnie administratorzy/moderatorzy repozytorium weryfikują materiał i decydują o jego udostępnieniu bądź zwróceniu do autora w celu wprowadzenia niezbędnych poprawek. Zależnie od zasad działania, część zmian może być wprowadzana przez administratorów repozytorium (np. uzupełnienie opisu obiektu, przypisanie do stosownych kolekcji) bądź też realizowana automatycznie np. konwersja plików zapisanych w formatach edytowalnych (np. doc) na formaty archiwizacyjne/dystrybucyjne (np. PDF/A). W tego typu sytuacji często realizowana jest również integracja systemu uwierzytelniania pracowników instytucji z systemem uwierzytelniania i autoryzacji repozytorium instytucjonalnego.
Zobacz też:
Czy w ramach jednej instytucji biblioteka cyfrowa i repozytorium to powinny być odrębne inicjatywy czy też lepiej je połączyć?
...